Adını
yazdım, meyhane duvarlarına,
Sevdanı gömdüm bağrıma.
Biliyorum sende hiç insaf yok.
Haykırıyorum şimdi, tüm yanlızlıklara.
Senin yüzünden düştüm, Meyhane'lere,
Sevdan itti beni, Şarap mahsenlerine.
İçiyorum galon, galon şarapları,
Şerefin varsa, şerefine.
Kendimi tanıyamıyorom,
Zıkkım oluyor, her şey bana.
Zaman, zaman kan tükürüyorum.
Küf kokulu, farelerin cirit attığı,
İnsanlığın, uğramadığı Meyhanelerde.
Dünya dönüyormuş, dönerse dönsün.
Gelipte soranım olursa,
Söyleyin öldü o,
Her şeyden uzakta...
|
|
Oktay Çöteli |
|
